Zaimków i przymiotników dzierżawczych używamy na okrągło. Zamiast mówić Tomek’s (Tomka) / Ola’s (Oli) / my parents’ (moich rodziców) house, szybciej użyć przymiotnika dzierżawczego: his / her / their house. Więcej o tych małych, ale jakże użytecznych słówkach znajdziesz poniżej.
W tym wpisie poznasz:
- Różnicę między przymiotnikiem a zaimkiem.
- Przymiotniki dzierżawcze i ich tłumaczenie.
- Przykłady użycia przymiotników dzierżawczych.
- Zaimki dzierżawcze i ich tłumaczenie.
- Przykłady użycia zaimków dzierżawczych.
Różnica między przymiotnikiem a zaimkiem
Zacznijmy od podstawowej różnicy między przymiotnikiem a zaimkiem.
Otóż przymiotnik określa rzeczownik, np. This is my house.
Zaimek natomiast zastępuje przymiotnik i rzeczownik. Po co nam to? A no po to, żeby się nie powtarzać. Przykład: This is my house and that one is yours. (yours = your house)
Przymiotniki dzierżawcze i ich tłumaczenie
Wymieńmy najpierw wszystkie przymiotniki dzierżawcze (possessive adjectives) w zestawieniu z zaimkami osobowymi:
Przykłady użycia przymiotników dzierżawczych
A teraz podajmy kilka przykładów przymiotników dzierżawczych:
My dogs are very friendly. – Moje psy są bardzo przyjazne.
Your cat isn’t on the couch. – Twojego kota nie ma na kanapie.
His car is very fast. – Jego samochód jest bardzo szybki.
Her dress is beautiful. – Jej sukienka jest piękna.
Its tail is dirty! – Jego/Jej ogon jest brudny!
The park is near our house. – Park jest blisko naszego domu.
Their children are very smart. – Ich dzieci są bardzo mądre.
Zauważcie, że w języku angielskim przymiotniki (podobnie jak zaimki) dzierżawcze nie odmieniają się. Z kolei w języku polskim owszem! Trzeba mieć to na uwadze ucząc się przymiotników i zaimków dzierżawczych, zwłaszcza na początku przygody z angielskim, kiedy większość zdań „wymyślamy” po polsku a dopiero potem tłumaczymy (nawet w myślach) na język angielski.
Za przykład posłuży nam przymiotnik your, który w zależności od kontekstu może oznaczać:
Zaimki dzierżawcze i ich tłumaczenie
Lista zaimków dzierżawczych obejmuje zaledwie 6 słówek. Podobnie jak w przypadku przymiotników dzierżawczych, zaimki nie podlegają odmianie, ich forma będzie więc jedna, bez względu na to jakie końcówki będą mieć ich odpowiedniki w języku polskim.
Przykłady użycia zaimków dzierżawczych
Zaimki dzierżawcze stosujemy zwykle na końcu zdania, jeśli są w roli dopełnienia:
This book is mine! – Ta książka jest moja!
lub na początku, jeśli pełnią funkcję podmiotu:
Yours is on the chair. – Twoja jest na krześle.
This* pen is mine, not yours. – Ten długopis jest mój, nie twój.
That red car is his, not hers. – Tamten czerwony samochód jest jego, nie jej.
This house is ours, and that one is theirs. – Ten dom jest nasz, a tamten ich.
*Chcesz dowiedzieć się więcej na temat użycia 'this’, 'that’ i pozostałych przymiotników / zaimków wskazujących? Zapraszam do kolejnego wpisu!
